هر روز دقایقی با امام زمان -روز ششم
روز ششم : دوشنبه 99/01/18 ( دوازدهم شعبان)
((میثاقنامه حضور من در این مسابقه :))
هر روز به اندازه ارادتی که به امام زمان (عج) دارم صلوات می فرستم ...
????????
(( حرف کودکانه))
حرف من با امام زمانم :
امام عزیزم بهت قول میدم هر روز به اندازهای که بتونم برای سلامتیت صلوات بفرستم ....
*********************************************************************************
(( موضوع نقاشی ))
"ویژه کودکان 4 تا 12 سال "
فرزند عزیزم به کمک والدین خود .....
هر چیزی که از امام زمان (عج) به ذهنتان رسید بکشید(موضوع آزاد)
**********************************************************************************
(( مطلب کوتاه ))
"ویژه نوجوانان تا بزرگسالان 12 سال به بالا"
هر روز دقایقی با امام زمان (عج)
به قلم :حجت الاسلام و المسلمین زاهددوست امام جمعه بخش دلوار
"بسم الله الرحمن الرحيم"
باسلام و درود به ساحت مقدس ولی عصر (ارواحنا فداه)
در مطالب قبل به دو مورد از ويژگيها و خصوصيات امام زمان(ع) اشاره کرديم. / حيّ و زنده بودن/ رأفت و مهربانی حضرت امام زمان(ع).
يکي از خصوصيات شناخته شده حضرت و از ويژگيهاي انحصاري حضرت در بين ائمه ویژگی "غيبت" امام زمان(ع) است.
در کتاب مرحوم محدث نوري، کتاب نجم الثاقب مرحوم محدث نوری، حدود 180 اسم و عنوان براي امام زمان ذکر شده است.. يکي از عناوين و القاب حضرت "غيب" است..
قرآن کریم در سورهي مبارکه بقره خداوند مؤمنين را وصف ميکند، ميفرمايد: «الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْب» (بقره/3)
ذيل این آیه شریفه از امام صادق(ع) روايت داريم که «الغيب هو الحجة الغائب» (تأويل الآيات/ص34)
بدون شک اینکه می فرماید متقين کساني هستند که ايمان به غیب دارند یکی از مصادیق غیب امام زمان (ع) است.
در روايت معروفی است که پيغمبر اکرم (ص) در جمعي از اصحاب نشسته بودند فرمودند: من خيلي مشتاق ديدار برادرانم هستم. اصحاب گفتند: ما برادران شما هستيم. پيغمبر فرمودند: نه شما اصحاب من هستيد. برادران من کساني هستند که در آخر الزمان با اينکه امامشان را نميبينند و برايشان غيب است، اما به او ايمان دارند. مصداق «الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْب» هستند. اين يکي از ويژگيهاي حضرت است.
وجود مقدس وليعصر(ع) را اگر در همه مراحل زندگياش ببينيم، در همه مراحل زندگی حضرت اعم از دوران حمل و تولد ايشان، دوران کودکي، دوران غيبت صغري و غيبت کبري،خفا، پنهان زيستن، ناشناس بودن، وجود دارد.
در رابطه با تولد حضرت وارد شده که شب نيمه شعبان سال 255 هجري، امام حسن عسگري(ع) به عمهشان حضرت حکيمه گفتند: امشب را بمانيد، موعود متولد خواهد شد. حضرت حکيمه عمه بزرگوار امام عسگري(ع) با تعجب عرض کرد : آثار حمل را در حضرت نرجس خاتون مشاهده نمی کنم. امام عسگري فرمود: بله، ولادت او شبيه ولادت حضرت موسي است. که وقتي مادر ايشان حامله بود، آثار حمل در ايشان نبود و ولادت ایشان مخفي بود. از آنجا که اخبار تولد منجي و مقابله او با ظلم و فساد و استقرار حکومت عدل الهي بر سر زبانها جاری بود لذا خلفاي بني عباس به شدت مراقبت و کنترل شديد داشتند. به خصوص امام عسگري(ع) در سامرا برايشان خيلي سخت بود. لذا مصلحت این بود بود که ولادت حضرت مخفي باشد. بعد از تولد حضرت نیز امام عسگري تا حدود 5 سال امام زمان(ع) را به کسي به جز خواص شیعه نشان نميداد و در سال 260 هجري که امام عسگري به شهادت رسيد، آنجا امام زمان(ع) براي اولین بار ظاهرا شدند و برای اقامه نماز بر پدرشان حاضر شدند
خلفاي بني عباس ديگر کاملاً متوجه شدند که موعود متولد شده است و به شدت ايشان را دنبال کردند. تا اینکه او را بين ببرند لذا بعد از شهادت امام حسن عسگري، دوران امامت امام زمان با غيبت صغری شروع شد که 69 سال طول کشيد. که در اين 69 سال توسط چهار وکیل و نائب با مردم ارتباط داشتند که از بهترین افراد روزگار و زمان خودشان بودند. بعد از آن دوران غيبت کبري شروع شد، در این دوران قرار بود مردم دين و احکام دينشان را از علماي عالم و عادل و باتقواي دين شناس،بیاموزند که خود اهلبيت(ع) فرمودند: در زمان غيبت به آنها رجوع کنيد.
امام زمان(ع) در نامهاي که يکي از شيعيان به نام اسحاق بن يعقوب سؤال کرد که در زمان غيبت کبري چه کنيم؟
حضرت فرمودند: «وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِيهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِيثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَ أَنَا حُجَّةُ اللَّه» (وسايلالشيعه/ج27/ص140)
در زمان غيبت شما رها نشده ايد. ما شما را به عالمان و دينشناساني ميسپاريم که احاديث ما را ميشناسند و راويان احاديث ما هستند.
در یک روايات ديگر خصوصيات آن عالمان را اینچنین بيان می کند.
«مَنْ كَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِينِهِ مُخَالِفاً عَلَى هَوَاهُ مُطِيعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ يُقَلِّدُوه» (وسايلالشيعه/ج27/ص131)
بنابراین مسألهي مرجعيت و به تعبير ديگري ولايت فقيه خدای ناکرده يک چيز ساختگي نيست بلکه از همين روایات استفاده می شود.
و چيزي هست که توسط خود اهلبيت(ع) و شخص امام زمان (ع) به آن اشاره شده، که در زمان غيبت به آنها رجوع کنيد.
بنابراین در همه دوران مراحل زندگي امام زمان (ع) مسألهي غيبت وجود داشته است و این دوران غیبت ،يك امتحان سنگين و مهم براي شیعیان و مومنین است. دوراني كه در روایات آمده فتنههاي شديدي از طرف شياطین براي زمينگير كردن مؤمنين و لغزاندن آنها به وجود خواهد آمد و در عین حال دسترسي هم به امامشان ندارند. در دعاي افتتاح آمده: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْك غَيْبَةَ نَبِيِّنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا وَ شِدَّةَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا وَ ظُهُورَ الْفِتَنِ عَلَيْنَا» خدايا ما گله ميكنيم، شكايت داريم، از اينكه پيغمبر ما نيست. از اينكه ولي ما غايب است. دشمنان ما زياد است و تعداد ما كم است. فتنهها در آخر الزمان شديد است. این در واقع فریاد و گلایه مومنین از طولانی شدن دوران غیبت و کثرت دشمنی ها و فتنه هاست. مرحوم شيخ صدوق، در کتاب «كمال الدين و تمام النعمه» است، در مقدمهي آن ميگويد: من حضرت وليعصر(ع) را در روياي صادقه اي ديدم. حضرت به من فرمود: كتابي راجع به من بنويس. عرض کردم: آقا راجع به شما كتابهای زيادی نوشته اند . حضرت فرمود: نه! به اين شكل بنويس كه در آن كتاب، از غيبتهاي انبياي گذشته در آنجا ذكر كني. كه اين غيبت من يك چيز بی سابقهاي نيست. اولياء و انبياء گذشته هم سابقه غیبت و دوری داشته اند. مرحوم شيخ صدوق ميگويد: من بعد از آن، اين كتاب را به دستور حضرت نوشتم. لذا اين كتاب از جمله كتابهاي با بركتي است كه الآن جز منابع مهدويت است. غيبتهاي انبياء مثل حضرت ابراهيم، حضرت عيسي، حضرت موسي، حضرت يوسف، حضرت يونس، حضرت ادريس، حضرت الياس و بسياري ديگر را در اين كتاب ذكر كرده است.
يازده امام ما، قبل از امام زمان(ع) غيبت به اين معنا نداشتند. يعني در بين مردم حضور داشته اند. مردم آنها را ميشناختند و ايشان را ميديدند.
اما يك نوع غيبت ديگر هست كه همه ائمه ما آنرا داشتند و آن اينكه شخص شان غايب نبوده است، اما شخصيتشان ناشناخته بوده است و مردم آنان را بدرستی نميشناختند. در فرازهایی از دعاي ندبه سرگذشت جفاها ذکر شده است «لَمْ يُمْتَثَلْ أَمْرُ رَسُولِ اللَّهِ ص فِي الْهَادِينَ بَعْدَ الْهَادِينَ وَ الْأُمَّةُ مُصِرَّةٌ عَلَى مَقْتِهِ مُجْتَمِعَةٌ عَلَى قَطِيعَةِ رَحِمِهِ وَ إِقْصَاءِ وُلْدِهِ إِلَّا الْقَلِيلَ مِمَّنْ وَفَى لِرِعَايَةِ الْحَقِّ فِيهِمْ فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ وَ سُبِيَ مَنْ سُبِيَ وَ أُقْصِيَ مَنْ أُقْصِيَ» اين داستان جفا به اهلبيت(ع)، بعد از رحلت پيغمبر اكرم (ص) است. كه گويي بسياري از امت بر جفاي به فرزندان پيغمبر جمع شده بودند و آن بلاها را بر سرشان آوردند. اين چقدر قدر ناشناسي و بي معرفتي است كه وقتي معدن علم خدا، اميرالمؤمنين ميگويد: هرچه ميخواهيد از من سؤال كنيد. كسي بلند می شود و می گوید: تعداد موهايي كه روي صورت من است، چقدر است؟ اين اوج بيمعرفتي است.
اينكه اميرالمؤمنين(ع) 25 سال خانه نشین شود، اين خسارت و بيمعرفتي مردان آن زمان است. چرا علي(ع) با آن مقام و منزلت بايد در خانه بنشنید؟ وقتي سر اباعبدالله و يارانش منزل به منزل ميرود و خاندان او به اسارت ميرود، معلوم می شود عمق فاجعه چقدر است. هركدام از ائمه همينطور بودند. خداوند در قرآن يك سنت و قانون داده است. «وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي لَشَديدٌ» (ابراهيم/7)
كفران نعمت عذاب دارد، آن هم اگر بالاترين نعمت خدا كفران شود، يعني يازده امام، آنوقت در دوازدهمي كه آخرين ذخيرهي خداست، شخص امام هم غايب ميشود. ناشناخته ميشود. غيبت امام زمان(ع) يك نوع جواب كفران نعمت است.
امام باقر(ع) فرمود: «إِذَا غَضِبَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ نَحَّانَا عَنْ جِوَارِهِمْ» (كافي/ج1/ص343) وقتي خدا غضب كند، ما اهلبيت را از مجاورت آنها دور ميكند. بنابراین غيبت شخص امام زمان، حاصل آن بيحرمتيها و كفران نعمتها به شخصيت يازده امام قبلي بوده و طبق قوانين سنت و آفرينش الهي است. غيبت امام زمان(ع) طبق سنتهاي خدا بوده است می توان گفت غیبت، نتیجه كفران نعمت است. وقتي كفران نعمت راجع به يازده امام صورت ميگيرد، راجع به دوازدهمي خدا ميفرمايد: «إِنَّ عَذابي لَشَديد» غيبت آن حضرت رخ می دهد.کما اینکه ظهور حضرت هم طبق قاعده و سنتهاي الهی است اگر مردم خودشان را عوض كنند، خداوند متعال ميفرمايد: «وَ إِنْ تَعُودُوا نَعُد» (انفال/19) اگر شما برگرديد، ما هم برميگرديم و شرايط را عوض ميكنيم. ظهور حضرت بايد در شرايطي اتفاق بيافتد که آن كفران ها و بيمعرفتيها از بين برود. به تعبير شهيد مطهري ظهور يك انقلاب است، انفجار نيست.. هر وقت آمادگي و سنخیتی با او را پيدا كنیم انقلاب ظهور محقق می شود.
نكتهاي آخر اینکه حالا كه می دانیم ظهور طبق قواعد و قوانين الهی است، سعی کنیم به دنبال قواعد و قوانين ظهور برويم. كاري كنيم آن سنتهاي خدا كه زمينهساز ظهور حضرت است تحقق پيدا كند. قواعد و شرايط ظهور كه زمینه ساز ظهور امام زمان (ع) را ميسازد، عدالتخواهي ، معنويتخواهي و ولايت پذيري ماست. به وظیفه خود به عنوان شیعه و منتظر امام زمان (ع) آشنا باشیم و به آن وظایف عمل کنیم..انشاءالله در ادامه مطالب هم به برخی از وظايف منتظران حضرت خواهیم پرداخت.
خداوند همه ما را در زمره شیعیان و منتظران واقعی امام زمان (عج) قرار دهد..ان شاءالله