هر روز دقایقی با امام زمان -روز پنجم
روز پنجم : یکشنبه 99/01/17( یازدهم شعبان)
((میثاقنامه حضور من در این مسابقه :))
هر روز به اندازه ارادتی که به امام زمان (عج) دارم صلوات می فرستم ...
????????
(( حرف کودکانه))
حرف من با امام زمانم :
امام عزیزم بهت قول میدم هر روز به اندازهای که بتونم برای سلامتیت صلوات بفرستم ....
*********************************************************************************
(( موضوع نقاشی ))
"ویژه کودکان 4 تا 12 سال "
فرزند عزیزم به کمک والدین خود .....
می توانید یک کودک روی سجاده در حال دعا کردن برای ظهور حضرت مهدی (عج) بکشید.
**********************************************************************************
(( مطلب کوتاه ))
"ویژه نوجوانان تا بزرگسالان 12 سال به بالا"
هر روز دقایقی با امام زمان (عج)
به قلم : حجت الاسلام و المسلمین زاهددوست امام جمعه بخش دلوار
وجود مقدس امام زمان (ع) نیز ميآيد اين موانع رشد را برميدارد. عقلها و دلها رشد ميكند. لذا امام باقر(ع) فرمود: وقتي مهدي (ع) ميآيد، دستش را روي سر بندگان ميگذارد، دست به معناي اين دست مادي نيست. يعني آن رحمت خودش، آن دست رحمت الهي را روي سر بندگان ميگذارد و تحت تربيت او قرار ميگيرند.
امام باقر(ع) فرمود: «وَضَعَ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهِ عُقُولَهُمْ» (بحارالانوار/ج52/ص336)(با ظهور امام زمان(ع)) مردم عقلشان متمركز ميشود. عقلهاي پراكنده كه درست كار نميكرد، جمع ميشود. «وَ أَكْمَلَ بِهِ أَخْلَاقَهُمْ» اخلاق مردم كامل ميشود،
چون موانع رشدشان و آن آداب و رسوم غلط و افكار شرك آلود و سنتهاي خرافي برداشته شده است. خصوصياتش به شكلي ميشود كه فرمودند: «وَ لَذَهَبَتِ الشَّحْنَاءُ مِنْ قُلُوبِ الْعِبَادِ» (بحارالانوار/ج10/ص104) كينه از دلها برداشته ميشود. «أُلْقِيَ الرَّأْفَةُ وَ الرَّحْمَةُ بَيْنَهُم» (بحارالانوار/ج52/ص384)
و رحمت و رافت بین مردم گسترده می شود.
اينكه اهلبيت ميگويند: اين اتفاق در زمان ظهور رخ ميدهد، رأفت و رحمت بين مردم مطرح ميكند و بزرگتر به كوچكتر رحم ميكند و كوچكتر به بزرگتر رحم ميكند، اين در شرایطی است است كه پيش از آمدن اين دست رحمت خدا ( امام زمان (ع)) مردم به هم رحم نداشتند. در روايات ما آمده قبل از ظهور حضرت، به قدري ناهنجاري در جامعه زياد می شود كه دلها را از هم دور می کند. پيوندهاي دوستي، عاطفي، انساني، قطع می شود.
امام صادق(ع) فرمود: قبل از ظهور امام زمان «رَأَيْتَ الصَّغِيرَ يَسْتَحْقِرُ بِالْكَبِير» (كافي/ج8/ص38) كوچكتر، بياعتنايي ميكند و به بزرگتر بياحترامي ميكند. «وَ رَأَيْتَ الْجَارَ يُؤْذِي جَارَهُ وَ لَيْسَ لَهُ مَانِعٌ» همسايه، همسايه را آزار ميدهد. هيچكس هم جلودارش نيست.
«وَ رَأَيْتَ الْأَرْحَامَ قَدْ تَقَطَّعَت» ارحام و خويشاونديها قطع می شود. عاطفهها كم می شود. اين آسيب ها قبل از ظهور است.
آنوقت با آمدن حضرت يك مرتبه ورق برميگردد. اين چنين دلها به هم مهربان ميشود كه «أُلْقِيَ الرَّأْفَةُ وَ الرَّحْمَةُ بَيْنَهُم» بينشان رحمت و رأفت «فَيَتَوَاسَوْنَ» فداكاري و مواسات براي ديگري ميكنند.
اينطور نيست كه حضرت بیاید صرفا يك معجزه كند و همه زير و رو شود. حضرت يك عدالتي را گسترش ميدهد، و بعلاوه عملاً خودش و كارگزارانش با يك عطوفت و مهرباني كه نسبت به مردم دارند ، اينها مربيانشان قرار ميگيرند. يعني در واقع برگشت به فطرتها، يك بهشتي قبل از بهشت آخرت در اين دنيا جلوه ميكند و عجيب اينجاست كه نه فقط در عالم انساني اين اتفاق رخ ميدهد، حتي در حيوانات، گياهان و جمادات يك حيات برتري به وجود ميآيد یعنی يك جلوهاي از بهشت در عالم دنيا به وجود ميآيد، اين حيات برتر شامل حال حتي حيوانات و گياهان و جمادات هم خواهد بود. يعني آن رحمت گستردهاي كه دلهاي مردم را منقلب ميكند، درنده خويي در حيوانات و آزار و اذيت آنها را هم از بين ميبرد.
بنابراین رحمت گستردهي امام زمان فقط شامل حال انسانها نخواهد بود ، بلكه يك انقلابي در ماهيت موجودات ديگر هم رخ ميدهد.
الآن ما در دورهاي زندگي ميكنيم، که دوران غيبت امام زمان (ع) است و در روايات دوران غضب نامگزاری شده است. چرا دوران غضب؟ چون دوراني هست كه كفران نعمت شده است. يعني بزرگترين نعمت خدا در اين عالم كه نعمت امام است، ناديده گرفته شده است.يعني قدر امامت و ولايت را دانسته نشده است.
امام باقر(ع) فرمود: وقتي خدا غضب ميكند ما اهلبيت را از مردم دور ميكند.
خود او واسطهي همهي نعمتهاي ما است. خود او ولي نعمت است و خيرات به واسطهي او به ما ميرسد. آنوقت به خود او بيتوجهي اگر باشد، اين كفران نعمت است و خيلي ظلم است. و بناي خدا اين است كه اگر ظلمي در جايي باشد، بيبركتي خواهد بود. ظلمها، گناهان، كفران نعمتها بيبركتي ميآورد. مشكلات زندگي ميآورد، گره در زندگي مياندازد. ناامني ميآورد، در دعاي كميل ميخوانيم. «اللهم اغفر لي الذنوب التي تنزل النعم»، «تغير النعم»، «تحبس الدعا»، «تنزل البلاء» گناهان و ظلمها پيامد دارد. پيامدش در همين دنيا بيبركتيها و مشكلات و گرفتاریها است.
اين گرهها در اثر يك كفران نعمت بزرگي است، كه آن ولي نعمت و امام زمان (ع) در حبس غیبت است و ما كاري كرديم كه او نيايد.
با ظهور مولایمان امام زمان (ع) ميآيد، عالم آشتي ميكند. زمين و آسمان بركاتشان را ميدهند، نه فقط زمين و آسمان، در روايات داريم كه گیاهان هم محصولاتشان مضاعف و دو چندان ميشود. حيوانات درنده خوييشان را كنار ميگذارند. با هم صلح ميكنند. يك حيات برتري به وجود ميآيد و بالاترين حياتي كه قبل از آخرت در دنيا امكان پذير است، ايجاد ميشود، عرض كرديم شبيه بهشت كه در بهشت ماهيت موجودات يك حيات برتري پيدا ميكنند. در عالم ظهور و زمان ظهور كه يك مرحله به سمت بهشت رفتن و عالم آخرت رفتن است، اين حيات برتر باعث ميشود كه حيوانات با همديگر آن درندگي و گزندگيشان را كنار ميگذارند.
به امید درک ظهور مولایمان
اللهم عجل لولیک الفرج